|
Tregon gjyshja nga herë
Na ishte se na ishte
Na ish një herë një djalë
Si veten shokët kishte.
Dhe unë duke dëgjuar
Shikoj me sytë e mi,
Një trim duke luftuar
Për fatet e lirise.
I ëmbël zëri gjyshes
Kur ngjarjen më tregon
E lehtë dorë e saja
Mbi krye më ledhaton. |
|
|
 |
|
|
|